Stichting Veder is geboren uit het verlangen om het anders te doen. Oprichter Maria Westra merkte tijdens haar werk als verpleegkundige dat er in de zorg vaak nauwelijks tijd is voor écht contact. Daar wilde ze een bijdrage aan leveren.
In het verzorgingshuis waar Maria Westra – inmiddels directeur van Veder – werkte, zat een man urenlang te wachten op de taxi die hem naar een verpleeghuis zou verhuizen. Alleen, op een bankje in de gang. Zo nu en dan riep Westra goedbedoelend dingen naar hem, zoals ‘Bent u nog steeds niet opgehaald? Wat vervelend voor u.’
Maar de man, die een geheugen- en contactstoornis had, gaf nooit antwoord.
Westra begreep dat dat ze eigenlijk even rustig bij hem zou moeten gaan zitten; alleen dan was er kans op contact. Maar wat zouden haar collega’s en leidinggevende wel niet denken – er was immers nog zoveel werk te doen! Ze ging niet naast de man zitten. Maar het gevoel dat het niet klopte, liet haar nooit meer los.
Na een ingrijpende gebeurtenis, besloot Westra haar leven een andere wending te geven. In 2004 werd filmmaker Theo van Gogh voor de ogen van Westra vermoord in haar woonplaats Amsterdam. Het onvermogen van mensen om op een waardige manier met elkaar te communiceren was voor haar aanleiding om contact centraal te stellen. Dat onvermogen, daar wilde zij iets mee gaan doen. Dit leidde in 2005 tot de oprichting van Stichting Theater Veder, een non profit organisatie met een maatschappelijk doel die de Veder Methode wil verspreiden als contactmethode voor kwetsbare mensen.
In 2006 gaf de stichting haar eerste huiskamervoorstellingen – dit zijn interactieve voorstellingen waarin mensen met geheugenproblemen worden verleid tot contact. Tijdens deze voorstellingen bleek dat niet alleen theater en muziek heel effectief zijn om de communicatie op gang te brengen, maar ook poëzie. Daarom organiseerde Veder in 2007 het poëzieproject Festival van het Verloren Woord. Bijzonder was dat Veder hiervoor drie concurrerende Amsterdamse zorgorganisaties in Amsterdam (Amsta, Cordaan en OsiraGroep) bereid vond om gezamenlijk voorstellingen te organiseren voor hun in totaal 150 zorglocaties.
Het Festival van het Verloren Woord werd een groot succes, voor bewoners, verzorgenden én voor de samenwerkende koepels. Dit succes leidde er uiteindelijk toe dat Stichting Veder van 2008 tot en met 2010 mocht deelnemen aan het Transitieprogramma in de Langdurige Zorg. Dit programma, van onder andere het ministerie van VWS, Actiz en GGZ-Nederland, is bedoeld om kansrijke vernieuwingsprojecten in de langdurende zorg te steunen. Dankzij de subsidie die hiermee gemoeid was, kon de Veder Methode worden geprofessionaliseerd en kon een uitgebreid scholingsprogramma ontwikkeld worden waarmee de methode over kan worden gedragen aan zorginstellingen en verzorgenden. Inmiddels bestaat Veder uit een team van professionele spelers, trainers en coaches, die vrijwel allemaal een achtergrond in de zorg hebben.
Binnen het transitieprogramma is ook onze maatschappelijke business case ontwikkeld. Dit geeft meer inzicht in wat de Veder Methode voor een zorgorganisatie kan opleveren.
Fatima’s Guernica – geschreven door M.R. Westra (5 november 2005)